zaterdag 6 december 2008

Bungelende schoenen






Al enige jaren hangen er twee schoenen in een boom in onze straat. Vanuit ons slaapkamerraam kan je ze mooi zien, net als de toren. Ik denk dat ze er terecht zijn gekomen na een Berenloop, door iemand die misschien blij was dat ie die marathon had volbracht? Of zijn het nog strandschoenen? Daar waren er ook zo veel van. Ik zag ze een paar maanden geleden nog ergens te koop. In ieder geval hangen die dingen er, in weer en wind, en je gaat je dan toch afvragen hoe lang die veters het nog gaan houden. Gaat dat niet rotten? Blijkbaar goed spul, waar ze van gemaakt zijn.

In de herfstvakantie zat ik boven en hoorde ik de stem van een Terschellinger, nee we noemen geen namen, van gepensioneerde leeftijd. Hij had het tegen 2 badgasten, een man en een vrouw, die de schoenen in de boom stonden te bewonderen. Ze hadden een rugzakje bij zich, zo te zien waren ze van plan om een behoorlijk eind te gaan wandelen. Ze hadden er duidelijk echt zin in en waren bereid alles onderweg interessant te vinden, ook een paar suffe schoenen in een boom. Als je op vakantie bent, heb je dat. Ook al hangen er overal ter wereld schoenen in bomen.

De conversatie ging ongeveer zo:
"Kuck mahl!" zei die vrouw, of zoiets.
De man knikte geboeid. Ik weet het niet zeker, maar ik geloof dat ze zelfs een foto maakten. Opeens kwam de gepensioneerde Terschellinger ertussen.
"Dass machen wir immer mit alte schuhe!" riep hij in niet veel beter Duits dan dat ik het hier opschrijf. "Dass bringt glück!"

Die badgasten schrokken van hem, denk ik. Ze glimlachten beleefd en liepen snel verder. Halverwege de straat kregen ze trouwens een ontzettende heibel met zijn tweeën, maar dat kon ik niet meer verstaan. Helaas.

Ik dacht even na. Misschien had de Terschellinger wel gelijk. Misschien had iemand die dingen inderdaad de boom in gekeild om die reden. Weet ik veel? Mensen gooien ook geld in fonteinen, nietwaar.

Een dag later zag ik het Duitse stel in de Boomstraat. Ze liepen hand in hand, blijkbaar hadden ze hun ruzie bijgelegd. Aan de rugzak van de man hingen twee schoenen, duidelijk nog afkomstig van het strand, uit die container. Ik herkende ze, want wij hadden ook zo'n paar in huis.

Ik vroeg me af of hij, nu hij toch 'nieuwe' had, een paar oude schoenen een boom in had geslingerd. Voor geluk. Zou toch kunnen? Misschien had het één wel te maken met het ander. In ieder geval zagen ze er zeer gelukkig uit met zijn twee.

Die schoenen in de boom in onze straat hangen er nog steeds en ik ben er aan gewend, ze horen er gewoon. Stiekem hoop ik dat ze echt geluk brengen. :)

woensdag 3 december 2008

Politieke problemen

Leeg nest

Ineens is het dan zover en zijn je kinderen, voor een deel dan toch, de deur uit. Met wat geluk zie je ze nog in de weekends, in ieder geval de jongste, maar verder gaan ze hun gang. Zo moet het ook, geloof ik. Dus wel veel tijd en rust om verhalen te schrijven. Momenteel is het een verhaal voor de serie Kinderafdeling waar ik mee bezig ben, er zijn altijd nog verhalenwedstrijden en de stamboom om na te pluizen geeft ook nog genoeg werk. Maar het is toch niet hetzelfde. Kun je zelfs vieze sigarettenlucht missen? Een mens zou er sentimenteel van worden.

dooie herfstbladeren