woensdag 9 juni 2010

Puipuist, treinleed en een dode kat

Met de verkiezingen in zicht zou het aardig zijn om de gevel op te leuken met een PvdA 'makelaarsbord' (puipuist, zelfbedacht, vind ik wel een leuk woord al zal het de Dikke Van Dale niet halen) maar om de één of andere logistieke reden heeft de afdeling op Terschelling die borden nog niet binnen, en de oude puipuisten plakken niet meer. Klein politiek leed.

Wij hebben de gehele afdeling Jonge Socialisten van Terschelling vrijdag al naar Utrecht begeleid (nou ja, de hele afdeling bestaat uit onze jongste zoon van 17. We hebben hem op tv in Nova gezien!) vanwege een congres en zondag mocht hij zelf zien dat hij weer terug kwam. Wij waren daar zaterdag met het openbaar vervoer de hele dag mee zoet, met die terugweg.

Om 10.22 u ontdekten we dat de trein uit Utrecht die rechtstreeks naar Leeuwarden zou gaan, een minuut eerder was vertrokken. We besloten te wachten tot die van 11.21 u en dat leek helemaal goed te gaan, tot Zwolle. We hadden een Lentetoer; voor 2 personen 40 euro, maar wel eerste klas, kun je het hele land door. Wij zaten in het gedeelte dat naar Groningen ging, hoewel er toch op het station was aangekondingd middels borden en omroepster dat het treinstel op perron 11A naar Leeuwarden zou gaan. Op het treinstel zelf stond niets. Niks aan de hand, zeiden we tegen de conducteur die ons dat vertelde, want we wisten inmiddels dat de trein naar Leeuwarden slechts tot Akkrum zou gaan. Er waren werkzaamheden gepland dit weekend, zondag dus ook nog, en vandaar dat de NS vanaf Akkrum bussen inzette. Daar waren we niet zo blij mee, met bussen, want dan zit je zo krap. "Wij gaan gewoon naar Groningen, en nemen dan de trein naar Leeuwarden. We hebben tijd genoeg!" riep ik opgewekt. Wij zaten wel lekker in die luxe van de 1e klas.

We waren Zwolle amper uit, of de kersverse conducteur die ons bezocht, haalde ons uit de droom. Ook de trein vanuit Groningen zou Leeuwarden niet bereiken, want ook daar werkzaamheden op het spoor, zelfde verhaal met ingezette bussen. Intussen was er dikke vertraging ontstaan, een goederentrein voor ons kon amper vooruit komen, de spoorwegovergangen hadden problemen, en we stonden meer stil dan we reden, en dan nog met een vaartje van tien kilometer per uur. Koeien keken ons lodderig aan, echt boeien deed het ze niet. Staphorst, daar moesten we nog voorbij, maar dat lukte maar niet. De Intercity naar Groningen, waarin wij dus zaten, zou alleen stoppen te Assen en Groningen, maar, zo werd omgeroepen, "indien we Meppel halen," (indien!) dan ging de trein verder als stoptrein. De conducteur adviseerde ons uit te stappen in Meppel, en in te stappen in de trein naar Leeuwarden, die achter onze trein zat, nog altijd op het zelfde spoor. Het had dus niks uitgemaakt als we direct in het juiste treinstel waren gestapt.

Met een uur vertraging bereikte de trein Meppel (waar hij dus volgens het boekje niet zou stoppen) en na weer een hele een tijd wachten, konden we dan overstappen in de trein naar Leeuwarden, die dus niet verder ging dan Akkrum. Daar stapten we over op een touringcar. Dit deel van de reis zou een vertraging van nog eens een half uur inhouden. We reden via de scenic route naar Leeuwarden. Vanwege werkzaamheden aan het spoor (alweer) ging daar geen trein naar Harlingen. Er gaat deze zomer toch al geen trein door naar Harlingen Haven, vanwege werkzaamheden, maar er stond dan altijd wel een bus klaar, die je via een enorme omweg die zeker een kwartier duurt, van het station naar de haven brengt. Lopen is sneller.

Maar nu moesten we dus op het stationsplein van Leeuwarden echt heel lang wachten op de bus die de NS had ingezet. Enig gemopper begon nu wel te klinken, het was warm, er stond geen bankje om even op te zitten, en er leek nogal wat verwarring te heersen bij het personeel van de NS. Er werd beloofd dat er om vier uur een waarschijnlijk gele bus zou komen die ons zou meenenem. Nou, het werd behoorlijk later, volgens mij was het ook geen gele bus.

Om half zes zou de snelboot vertrekken. We dachten nog even, dat moet makkelijk kunnen. De afstand Leeuwarden station - Harlngen Haven, hoeveel is dat? Dertig kilometer? De bus nam weer een route die vooral óm was, en we kwamen op plaatsen van onze provincie die we nog nooit hadden gezien, en waar we nog nooit van gehoord hadden. Baayem of zoiets. Lutjelollum. Het werd steeds erger. En we zaten krap.

Onderweg moesten we drie keer wachten voor een openstaande brug. We hadden ons al verzoend met de gedachte dat we de laatste boot van tien voor acht zouden moeten nemen, en dus tegen tien uur thuis zouden zijn, maar onverwacht viel het ondanks alle omzwervingen nog mee: tien voor half zes bereikten we de terminal van Harlingen Haven en we werden netjes voor de deur daar afgezet. We konden mooi om half zes met de Tiger naar huis, een reisje van drie kwartier.

Om 18.30 u opende ik onze voordeur. Vertrokken om 11.21 u uit Utrecht. Volgende keer nemen we toch maar de auto.

De kat bleek ook nog eens erger ziek te zijn geworden, de dierenarts moest haar laten inslapen. Ze is 19 geworden.